شهید بهروز صبوری معروف به گمنام 61

مادر شهید تازه تفحص‌شده، بهروز صبوری با بیان "امروز و بعد از گذشت ۳۱ سال قلبم آرام است" گفت: من برای پسرم عزا نمی‌گیرم. به خانه می‌روم و برای پسرم جشن عروسی و حنابندان می‌گیرم.

به گزارش پایگاه فرهنگی و اطلاع رسانی مفقودین و شهدای گمنام، زرین‌تاج بهرامی، مادر شهید بهروز صبوری، شهید تازه تفحص‌شده دفاع مقدس که با عنوان «گمنام 61» معروف است، پس از شناسایی این شهید در گفت و گویی با بیان "از اینکه فرزندم بعد از 31 سال پیدا شده خوشحال هستم" گفت: سختی‌ای که در این سال‌ها کشیدم برای من خیلی رنج‌آور بود. ولی دعای همه مردم ایران باعث شد که بهروز من به خانه‌ام برگردد، می‌خواهم برایش عروسی بگیرم.
وی ادامه داد: الآن داماد کوچک من در حالی برگشته است که من فقط یک بند انگشتش را می‌خواستم. امروز به من می‌گویند که یک تا دو کیلو از استخوان‌های او بازگشته است. قلبم در تمام این 31 سال برای بچه‌ام می‌تپید اما اکنون آرام شده‌ام و انگار روی آتش، آب ریخته باشند. حالا می‌توانم بروم فرزندم را ببینم و مزارش را زیارت کنم.
مادر شهید صبوری خاطرنشان کرد: امروز پدر او حضور ندارد که در این شادی، شریک من باشد. من این غم را تنهایی تا به امروز روی شانه‌های خود کشیدم. من بهروزم را از امام رضا(ع) دارم. فردا هم ایشان مرا دعوت کرده که به پابوسش بروم. من ابتدا به پابوس حضرت رضا(ع) می‌روم و بعد به پابوس بهروزم می‌روم. در این چند سال من بالای سر همه این شهدای گمنام بودم و شاهد تدفین آن‌ها بودم. اما نمی‌دانم که بهروز من را در این چند سال چه‌کسی بغل کرد.
وی در حالی که به‌شدت گریه می‌کرد، ادامه داد: خدا را شکر می‌کنم و از همه مردم که برای بازگشت فرزندم دعا کردند، تشکر می‌کنم. دست همه کسانی که فرزند مرا پیدا کردند، می‌بوسم که همه کسانی را که در انتظار بهروزشان هستند از چشم‌انتظاری در می‌آورند.
مادر شهید گفت: از همه خبرنگاران و عکاسان که 9 سال و بعد از نمایش آن فیلم همراه من بودند، تشکر می‌کنم. هیچ‌کس نمی‌تواند رنجی را که من در این 31 سال کشیدم تحمل کند. امروز که قلبم آرام شده کسی نمی‌تواند این احساس مرا درک کند.
وی با بیان "قصد دارم برای این پیامد دو رکعت نماز شکر بخوانم" گفت: جای شکر به درگاه خداوند دارد که این یک تکه استخوان هم به من برگشت.
او در ادامه خطاب به مادران شهدای مفقودالاثر گفت: خیلی از مادرها در این 31 سال به رحمت خداوند رفتند و فرزندشان را ندیدند و خبری از آن نشنیدند. امیدوارم که خدا همه پیکرهای مفقود شده را به خانواده‌های‌شان بازگرداند. پنج‌شنبه‌ها و جمعه‌ها سر مزار شهدای گمنام می‌رفتم و جای بهروزم را خالی می‌کردم. امروز خبر پیدا شدن بهروز مرا کنار مزار پدرش به من دادند.
مادر شهید صبوری خاطرنشان کرد: امروز دوباره به خانه می‌روم و برای او حنابندان می‌گیرم. من برای پیدا شدن پسرم عزا نمی‌گیرم.

او در ادامه گفت: فیلمی که چندی پیش پخش شده بود مربوط به 9 سال پیش بود. اما الآن آرام گرفته‌ام و دیگر سراغ بهروز را پای کاروان شهدای گمنام نمی‌گیرم، هرچند که تمامی این شهدا مانند بهروز من هستند.